Asystent osobisty – niezależne życie dla osób niepełnosprawnych
Asystent osobisty jest pomocą dla osób niepełnosprawnych w ramach której konieczna pomoc nie jest traktowana jako „prezent” bez wymagań jakościowych tylko jako usługa zawodowa osoby opiekującej się. Równolegle do ruchu „Independent Living” w USA, rozwinął się także w Europie przed ponad 30-tu laty tzw. „model pracodawcy” jako alternatywa dla służb pielęgniarskich czy zakładów opiekuńczych. Osoby niepełnosprawne podejmują samodzielnie i niezależnie decyzje o zakresie, czasie, miejscu i formie tej pomocy.
Uzależnienie od pomocy nie musi automatycznie oznaczać rezygnacji ze samostanowienia. Osobiste i samodzielne kształtowanie własnego życia jak np. wybór odzieży czy czasu posiłków nie muszą być automatycznie wyznaczane przez instytucje lub pielęgniarzy. Osoby niepełnosprawne wiedzą tak samo jak osoby pełnosprawne co kiedy, gdzie i jak zamierzają czy potrzebują.
Wramach modelu pracodawcy osoby niepełnosprawne otrzymują niezbędne fundusze do finansowania asystenta osobistego bezpośrednio od państwa i ubezpieczalni społecznej. W ten sposób opłacają oni swoich asystentów osobiście, bez okreżnej drogi poprzez różnego rodzaju istytucje pielęgniarskie czy zakłady opiekuńcze.
Zakłady opiekuńcze i służba pielęgniarska są przedsiębiorstwami gospodarczymi, których celem jest maksymalizacja zysków przy jednoznacznej minimalizacji kosztów. Te cele zostają przeważnie osiągnięte kosztem biurokratycznych czy nawet dyktatorskich struktur, a takie struktury nie są do pogodzenia z prawami człowieka.d